Ο Στέφανος Ανδρεάδης γεννήθηκε
στην Αθήνα. Σπούδασε κιθάρα, Αρμονία, Αντίστιξη, Φούγκα, Τζαζ Αρμονία και αυτοσχεδιασμό,
Βυζαντινή Μουσική και Σύνθεση. Παράλληλα σπούδασε Διοίκηση-Οικονομία στο Τ.Ε.Ι.
Ηρακλείου Κρήτης. Αργότερα έλαβε και πανεπιστημιακό τίτλο από το Πανεπιστήμιο
Μακεδονίας, Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης, κατεύθυνση Σύγχρονης Μουσικής.Ύστερα από μια μακροχρόνια περίοδο διδασκαλίας σε Ωδεία και Δημόσια Εκπ/ση,
του δόθηκε η δυνατότητα, από το Υπουργείο Παιδείας (2 υποτροφίες), για
μεταπτυχιακές σπουδές Μουσικής στο Παν/μιο του Nottingham (UK). ΤουαπονεμήθηκεMasterofMusicalArts(2002)καιDoctor
of Musical Arts (2005)στηΣύνθεσημετονDr. NicholasSackman.
Ως τζαζ κιθαρίστας και συνθέτης
έχει συνεργαστεί με πολλούς σημαντικούς μουσικούς με συμμετοχές σε συναυλίες,
διεθνή φεστιβάλ και ηχογραφήσεις για το Ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Έργα του έχουν εκτελεστεί στην Ελλάδα (Mέγαρο Μουσικής Αθηνών, Ένωση Ελλήνων Μουσουργών
(Ινστιτούτο Goethe, Φίλιππος Νάκας, 3o πρόγραμμα Ε.Ρ.Τ.), στην Αγγλία (LondonSinfonietta, KreutzerStringQuartet, ΑllegriStringQuartet) και Βουλγαρία. To έργο του 'Νέμεσις'
βραβεύτηκε με το HallwardPrizeforMusicalComposition 2003 (UK), ενώ την ίδια χρονιά ήταν φιναλίστ στον Διεθνή Διαγωνισμό Σύνθεσης «Αuros» στις
Η.Π.Α. To
έργα του 'Κλίμαξ' και ‘MelosI’ διακρίθηκαν στο 2ο και 3ο Πανελλήνιο διαγωνισμό μουσικής Δωματίου 2004-5
αντίστοιχα.
Το έργο ‘Κλίμαξ’ παρουσιάστηκε σε workshop από το διεθνούς φήμης κουαρτέτο 'Kreutzer'στο CityofBirminghamSymphonyOrchestraHall. Είναι μέλος
της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών από το
2005 και από το 2010 επίσημο μέλος YamahaArtists.Τον Οκτωβριο
του 2010 ήταν Γενικός Γραμματέας στο παγκόσμιο συνέδριο Τζαζ και Αυτοσχεδιασμού
που συνδιοργανώθηκε από το Ιόνιο Παν/μιο και την Παγκόσμια ένωση Σχολων της
Τζαζ. Διδάσκει από το 1990 τζαζ κιθάρα,
αυτοσχεδιασμό και ανώτερα θεωρητικά και από το 2007 μέχρι σήμερα είναι διδάσκων του τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου
Πανεπιστημίου (Συνθεση και Τζαζ).
Τον Ιούνιο του 2009 είναι επικεφαλής του IonianJazzEnsemble, εκπροσωπώντας μουσικά την Ελλάδα στην σύνοδο κορυφής
των Υπουργών Εξωτερικών στο Αχίλλειο της Κέρκυρας. Εμφανίζεται με το συγκρότημα ‘FlyingJazz’. Η δουλειά αυτή παρουσιάστηκε
στην Ιόνιο Ακαδημία στο Γαλλικό Ινστιτούτο στην Αθήνα στο Μεγαρο Μουσικής
Θεσσαλονίκης, ηχογραφήθηκε και τον Μάρτιο του 2013 θα κυκλοφορήσει στην ελληνική και παγκόσμια
αγορά. Η σύνθεσή του ‘GoodFriday’sTango’ περιελήφθηκε στο δίσκο του
περιοδικού Τζαζ@τζαζ (τεύχος Νοεμβρίου 2011) και παρουσιάστηκε στο Μέγαρο
Μουσικής Θεσσαλονίκης (Jazznow).
Στη Γαλλική jazz manouche σκηνή, συνηθίζεται τα τελευταία χρόνια να συναντώνται "μοναχικοί καβαλάρηδες" του είδους και να ενώνουν τις δυνάμεις τους. Μια τέτοια προσπάθεια είναι και το project "Django Club", που αποτελείται από τους Fiona Monbet (βιολί), Richard Manetti (κιθάρα), Adrien Moignard (κιθάρα), Sebastien Giniaux (κιθάρα) και Jeremie Arranger (κοντραμπάσο). Ξεχωριστοί σολίστες, ο καθένας με το ιδιαίτερο και πολύ προσωπικό του στυλ, συνεισφέρουν συνθετικά στον δίσκο με τον Sebastien Giniaux να αναλαμβάνει επιπλέον και την ενορχήστρωση σε όλα τα κομμάτια. Η "αφρόκρεμα" της νέας γενιάς των Γάλλων μουσικών, δεν περιορίζεται στην παράδοση που άφησε πίσω του ο μεγάλος Django Reinhardt. Πατάει γερά στα θεμέλια κάνοντας ένα γενναίο άλμα στο σήμερα συνδυάζοντας τον Vivaldi με την Jazz (Momentum), περνώντας μέσα από τα Παρισινά flee markets (It's Time), παρουσιάζοντας το σύγχρονο Valse manouche (Lilie), παίζοντας το Blues με τη μορφή του Charles Mingus να χαμογελά στα παρασκήνια... Για όσους δεν είχαν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με την σύγχρονη γαλλική Jazz σκηνή, είναι μια ευκαιρία να εισαχθούν σε αυτή με τη φρεσκάδα και τη δύναμη μιας ασυγκράτητης και ριζοσπαστικής νέας γενιάς μουσικών. Και στο "Django Club" συνεργάζονται οι σημαντικότεροι εκπρόσωποί της! Ηχογραφήθηκε στο studio Davout τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 2011 και κυκλοφόρησε τον Φλεβάρη του 2012 από την JMS. Tracklist:
1. Club Sandwich (S. Giniaux) 03:01 2. Lilie (F. Monbet) 03:40 3. It’s Time (R. Manetti) 04:33 4. Marée basse (S. Giniaux) 03:26 5. Blues Arranger (J. Arranger) 03:54 6. Valse pour Marie (S. Giniaux) 04:24 7. Loin (A. Moignard) 04:02 8. Momentum (S. Giniaux) 04:22 9. Elo (R. Manetti) 04:12 10. Va-et-vient (F. Monbet) 04:18
Ο BonifaceFerdinandLeonardo "Buddy"deFrancoγεννήθηκε στο Camden,
NJ,το 1923. Διέπρεψε σε
διάφορα όργανα πριν καταλήξει στο κλαρινέτο όπου θεωρείται πλέον ένας από
τους καλύτερους κλαρινετίστες της πρώιμης modernjazzσκηνής.
Το Generalissimo ηχογραφήθηκε στην Τετάρτη
2 Απριλίου 1958 και επανεκδόθηκε το 2007. Στο castingσυμμετείχαν
πολύ ηχηρά ονόματα της τζαζ, το tracklist είναι υπέροχο και αποτέλεσμα είναι αρτιότατο! Μην το χάσετε...
Ο BudPowellθεωρείται ένας από τους σημαντικότερους πιανίστες της τζαζ. Η δεξιοτεχνία του ήταν τόσο μεγάλη που πολλοί τον αποκάλεσαν ως ο CharlieParkerτου πιάνου! Παρ' όλες τις ικανότητες του σαν μουσικός, δεν έγινε ευρύτερα γνωστός στο κοινό παρά μόνο στους κλειστούς μουσικούς κύκλους των μυημένων. Δυστυχώς πέθανε μόλις 41 ετών, στις 31 Ιουλίου του 1966 από φυματίωση, όντας ήδη εξουθενωμένος από υποσιτισμό λόγω αλκοολισμού.
Για 3 χρόνια (1961-1964), ηχογραφούσε σε studio και έκανε liveεμφανίσεις στην Ευρώπη. Μέσα σ' αυτήν την περίοδο (1961), ηχογράφησε το παρόν άλμπουμ, απόδίδοντας φόρο τιμής στον μεγάλο πιανίστα (και φίλο του αργότερα) TheloniusMonk,ηχογραφώντας τέσσερις συνθέσεις του, τα "OffMinor", "RubymyDear", "Thelonius" και "Monk'sMood". Συμπεριέλαβε επίσης μεταξύ άλλων και το καταπληκτικό "NoNameBlues" του σαξοφωνίστα και συνθέτη EarlBosticκαθώς επίσης και το standard "ThereWillNeverBeAnotherYou", σε μια από τις ομορφότερες εκτελέσεις όλων των εποχών!
Όπως θα μπορούσε κανείς να μαντέψει, το παρόν άλμπουμ εστιάζει περισσότερο στα φωνητικά του Chet Baker παρά στην τρομπέτα του. Μήπως έχει μια εξαιρετική φωνή; Όχι, μάλλον όχι. Αλλά υπάρχει μια αθωότητα σε αυτή, και εδώ έγκειται η γοητεία του. Επίσης ξεχωρίζουν ιδιαιτέρα οι φωνητικοί του bebopαυτοσχεδιασμοί που σε συνδυασμό με τις επιλογές του για το tracklist, οι οποίες εκ των πλείστων είναι μελωδίες αρχικά γραμμένες για μιούζικαλ (μεταξύ των οποίων τρεις από τον Richard Rodgers και Lorenz Hart), δίνουν στο άλμπουμ μια υπέροχη, γλυκιά και παιχνιδιάρικη κάποιες στιγμές, αίσθηση.
Ο μεγάλος σαξοφωνίστας Oliver Nelson είχε μια επιτυχημένη καριέρα ως συνθέτης του κινηματογράφου και της τηλεόρασης και ήταν επίσης σπουδαίος ενορχηστρωτής. Όλα αυτά τα προσόντα επισκίαζαν συχνά τις ικανότητές του σαν μουσικός της τζαζ. Το 1961, ο Νέλσον συγκέντρωσε μια φανταστική dream team, με τους Eric Dolphy, Bill Evans, Freddie Hubbard και Paul Chambers μεταξύ άλλων, ηχογραφώντας μαζί τους αυτό το μουσικό διαμάντι. Πρόκειται, για έναν ιστορικό δίσκο, άξιο εκπρόσωπο της post-bop εποχής. Μην το χάσετε!
Με ένα πιάνο, ένα μπάσο, ντράμς, την κιθάρα της και μερικά από τα ωραιότερα jazz κομμάτια που έχουν γραφτεί ποτέ, η MadeleinePeyroux (Μαντλέν Πεϊρού) επιστρέφει στην Αθήνα για μια ξεχωριστή συναυλία το Σάββατο 5 Νοεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Μετά τις αποθεωτικές κριτικές που εισέπραξε στις προηγούμενες εμφανίσεις της στην Αθήνα η γεννημένη στην Αθήνα (της Τζόρτζια των Η.Π.Α.) Μαντλέν, θα βρεθεί στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών με αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία της νέας δισκογραφικής της παραγωγής με τίτλο «StandingontheRooftop»(Ιούνιος 2011) το οποίο περιλαμβάνει νέα δικά της τραγούδια και σηματοδοτεί μια νέα προσέγγιση για την ερμηνεύτρια καθώς μεταφέρει τις τζαζ ευαισθησίες της σε πιο βαθιά μουσικά μονοπάτια αλλά και όλες εκείνες τις μεγάλες επιτυχίες μια νέα ερμηνευτική απόδοση και τις οποίες, απολαύσαμε μέσα από τα «moodysmoke –and- whiskey» φωνητικά της Μαντλέν Πεϊρού.
Τραγούδια όπως «Dance Me To The End Of Love» του Λίοναρντ Κοέν, το «You're Gonna Make Me Lonesome When You Go» του Μπομπ Ντίλαν, το «Weary Blues» του Χανκ Γουίλιαμς, το ομώνυμο τραγούδι του CD, επιτυχία της Μπέσι Σμιθ στα τέλη της δεκαετίας του '20, αλλά και το δικό της «Don't Wait Too Long» αλλά και το γαλικό "J'aiDeuxAmours", τραγούδια που κυκλοφόρησαν μέσα από τις δισκογραφικές της παραγωγές «CarelessLove» το 2004 και «HalfthePerfectWorld» το 2006. Θα ακούσουμε όμως και δικές συνθέσεις μέσα από την αμέσως προηγούμενη παραγωγή της τραγουδίστριας με τίτλο «BareBones» η οποία κυκλοφόρησε το 2009, όπως την δική της σύνθεση στο κομμάτι «Imustbesaved» αλλά και το πρώτο single από το cd με τίτλο «Youcan’tdome»-ένα τραγούδι με πιο rock ρυθμό που σηματοδοτεί μια νέα μουσική προσέγγιση για την ερμηνεύτρια.
Η τραγουδίστρια που ξεκίνησε να τραγουδά στους δρόμους και έφτασε να θεωρείται μια από τις κορυφαίες σύγχρονες jazz φωνές, συναντά το Αθηναϊκό κοινό για μια ξεχωριστή συναυλιακή εμπειρία την το Σάββατο 5 Νοεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Αίθουσα Χρ.Λαμπράκης). Όπως γράφτηκε και στο παρελθόν σε μια κριτική για το cdτης “CarelessLove” : «...H νοσταλγία, η τζαζ, η Αθήνα της Τζόρτζια όπου γεννήθηκε, το Μπρούκλιν όπου ζει, το Παρίσι όπου έμεινε καιρό, το «Dreamland» άλμπουμ της πριν από 8 κιόλας χρόνια, οι περιπλανήσεις με τους Lost Wandering Blues and Jazz Band και μπόλικες κούπες ζεστού καφέ πότισαν για τα καλά το περιβόλι του «Careless love»...Κάτι από όλα αυτά, μάλιστα, σαν μικρά κομματάκια έφτιαξαν το παζλ της φωνής της Μαντλέν Πεϊρού. Που ψάχνει και βρίσκει και ακολουθεί με ένστικτο την Πάτσι Κλάιν και την Μπέσι Σμιθ, με αφοσίωση που μόνο η αγάπη μπορεί να δείξει.Το «Dance Me to The End Of Love» του Λέοναρντ Κόεν, το «You 're Gonna Make Me Lonesome When You Go» του Μπομπ Ντίλαν, το «Weary Blues» του Χανκ Γουίλιαμς, το «Careless Love» του «πατέρα των μπλουζ» Γουίλιαμ Χάντι, το δικό της «Don't Wait Too Long» με τον Τζέσε Χάρις χτίζουν ασφαλές καταφύγιο για να μας κρατήσει σε επαφή, μέσα στις αγριάδες και τους κακούς καιρούς...».
Σε μια ιδιαίτερη μουσική βραδιά που «κρύβει» αρκετές ερμηνευτικές εκπλήξεις! Τι εννοούμε? Στη συναυλία της MadeleinePeyroux στο Μέγαρο Μουσικής η γνωστή -και αγαπημένη στο κοινό- Ελληνίδα ερμηνεύτρια Αλέξια , θα εμφανιστεί ως guest, ερμηνεύοντας μερικές από τις - υψηλής αισθητικής, γεμάτες αστείρευτη φαντασία - jazz συνθέσεις της.
«Απίστευτο τραγούδι, εξαιρετική ερμηνεία, σε πλημμυρίζει με την αισθαντικότητά της, φανερώνοντας μας την ευαίσθητη και λυρική πλευρά της.»Αυτή είναι η άποψη μιας θαυμάστριας του διαδικτύου, στο άκουσμα του τραγουδιού «Η Ώρα που Περνά»(LeTempsquipasse) που περιλαμβάνεται στη νέα εντυπωσιακή και ατμοσφαιρική παραγωγή της Αλέξιας με τίτλο “Re-Be”( και το οποίο κυκλοφορεί από την εταιρία PerformanceStreet) μερικά τραγούδια όπως τα “Ηλεκτρισμός”, “Time/Love me”, “Raices volantes”, “My tango”, “You and I”, “This is our life”, ”Famagusta”, “Letter to the unborn”, “Η ώρα που περνά”, “The street I live”, “Sand or wind”, θα ακουστούν το Σάββατο 5 Νοεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Τιμές εισιτηρίων:
30€, 40€ , 50€
Διακεκριμένη Ζώνη: 60€
Φοιτητικό: 20€
Σημεία προπώλησης εισιτηρίων:
Ταμεία Μεγάρου Μουσικής
Στο εκδοτήριο Ομήρου 8 στο Σύνταγμα( Δευτέρα με Παρασκευή- 10 π.μ.- 4μ.μ.)
Ο Chico είναι ένας νεαρός πιανίστας με μεγάλα όνειρα. Η Rita είναι μια όμορφη τραγουδίστρια, που διαθέτει εκπληκτική φωνή. Η μουσική και ο ρομαντισμός τους φέρνουν κοντά τον έναν στον άλλο, όμως η κοινή τους πορεία- όπως συμβαίνει και με τη λάτιν μπαλάντα, το μπολερό- δεν παύει να έχει και στιγμές λύπης και ταλαιπωρίας. Μια ιστορία τόσο ρομαντική και ιδιαίτερη που μοιάζει με όνειρο. Ένα εξαιρετικά δομημένο, καλλιτεχνικά, ρομαντικό μελόδραμα, μια ιστορία αγάπης που καταφέρνει να αιχμαλωτίσει την καρδιά και τη φαντασία του θεατή με τρία διαφορετικά μέσα.
Όταν η σκηνοθετική δεξιοτεχνία του Fernando Trueba, βραβευμένου με Oscar «Belle Epoque», συναντά το αστείρευτο δημιουργικό ταλέντο του σχεδιαστή της μασκότ των Ολυμπιακών Αγώνων της Βαρκελώνης, Javier Mariscal, τότε τα διαπιστευτήρια για το αποτέλεσμα της σύμπραξης περιττεύουν. Το «Chico and Rita» πιάνοντας επακριβώς τον παλμό της Κουβανέζικης πραγματικότητας, μας δίνει μια συναρπαστική ιστορία αγάπης, εμπλουτισμένη με άφθονη τζαζ, ένταση και μουσικό ηλεκτρισμό. Όλα αυτά με τη μουσική και τα τραγούδια των Dizzy Gillespie, Cole Porter, Thelonious Monk και Bebo Valdes.
Δείτε το Official Trailer
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Mario Guerra, Limara Meneses, Eman Xor Ona
ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ
Tono Errando, Javier Mariscal, Fernando Trueba
Αγαπητοί αναγνώστες, σας ανακοινώνουμε πως κατοχυρώσαμε το url http://www.jazzmusicgr.com/ για λογαριασμό του blog.
Όσοι μας έχετε στα αγαπημένα σας ή έχετε βάλει το link μας στο blog ή στη σελίδα σας, δεν χρειάζεται να αλλάξετε κάτι. Το blog συνεχίζει και φιλοξενείται κανονικά στους servers του blogger και απλά, το παλιό url (http://jazzmusicgr.blogspot.com) λειτουργεί και ανακατευθύνει αυτόματα στην νέα μας διεύθυνση.