Dizzy Gillespie - Dizzy In Greece (1957)

"(...) Ένα από τα συγκροτήματα που ήρθαν στην Αθήνα από τη Νέα Υόρκη ήταν μια ορχήστρα τζαζ, η οποία αποτελούνταν από μαύρους μουσικούς υπό τη διεύθυνση του τρομπετίστα και μαέστρου της ορχήστρας Ντίζυ Γκιλέσπι. Ενορχηστρωτής της ορχήστρας και πιανίστας ήταν ο νέος τότε και αργότερα διάσημος συνθέτης της τζαζ Κουίνσι Τζόουνς.

Δόθηκαν τρεις συναυλίες στο θέατρο "REX", τις οποίες φυσικά παρακολούθησε ο Μάνος και γνωρίστηκε με τους μουσικούς. Επειδή οι προσκλήσεις γι αυτές τις συναυλίες βασίζονταν σε πρωτόκολλο, ο Γκιλέσπι δεν έμεινε και πολύ ικανοποιημένος με το κοινό των συναυλιών και ζήτησε να προσφέρει μια συναυλία αποκλειστικά για φοιτητές με ελεύθερη είσοδο. Εκείνο το βράδυ έγινε παντζουρλισμός. Ο φοιτητόκοσμος κατέκλυσε το θέατρο, οι νέοι κρέμονταν από τα θεωρεία, χειροκροτούσαν και φώναζαν το όνομα του Γκιλέσπι. Όταν τέλειωσε η συναυλία όρμησαν στη σκηνή, σήκωσαν τον Γκιλέσπι στα χέρια και τον κατέβασαν μέχρι την Ομόνοια. Την άλλη μέρα το απόγευμα είχαμε συνάντηση με τον Αχιλλέα Μαμάκη στους ραδιοθαλάμους του Ζαππείου, για συνεντεύξεις με τους Γκιλέσπι και Τζόουνς για την εκπομπή του ''Το θέατρο στο μικρόφωνο''. Μαζί είχε έρθει και ο Μάνος και όταν τελείωσαν οι συνεντεύξεις, ήταν πια αργά το βράδυ, ο Μάνος πρότεινε να τους πάμε κάπου να φάμε, και αποφάσισε να πάμε στου Τσιτσάνη, κάτω στις Τζιτζιφιές. Εξηγήσαμε στους φίλους ποιός ήταν ο Τσιτσάνης και ξεκινήσαμε.

Ο Τσιτσάνης μας δέχτηκε με χαρά και αρχοντιά, εφόσον ο Μάνος του σύστησε τους αμερικανούς μουσικούς και αναφέρθηκε στη μουσική τους. Οι ξένοι τόσο πολύ ενθουσιάστηκαν με τη μουσική και τα τραγούδια που άκουγαν από τον Τσιτσάνη και τον Παπαιωάννου, ώστε κάποια στιγμή ο Τσιτσάνης ζήτησε από τον Γκιλέσπι και τον Τζόουνς να παίξουν κάτι όλοι μαζί. Ανέβηκαν στο πάλκο και οι δύο. Ο μεν Κουίνσι Τζόουνς κάθησε στο πιάνο, ο Γκιλέσπι έπαιζε την τρομπέτα του και ο Τσιτσάνης μπουζούκι, δημιουργώντας ένα απίστευτο jam session ανεπανάληπτο. Ακόμα λυπάμαι που δεν είχαμε μαζί μας ένα φορητό μαγνητόφωνο να ηχογραφήσουμε αυτή την τόσο ασυνήθιστη μουσική που έβγαινε από τους αυτοσχεδιασμούς. Καθήσαμε ως τα ξημερώματα(...)"

Απόσπασμα από τη συνέντευξη της Καίτης Κασιμάτη-Μυριβήλη στον Θάνο Φωσκαρίνη, δημοσιευμένη στο ένθετο ''Βιβλιοθήκη'' της ''Ε'',23 Οκτωβρίου 2010 / source

Κατά καιρούς η αμερικάνικη κυβέρνηση έστειλε τζαζ μουσικούς σε διάφορα κράτη ως πολιτισμικούς πρεσβευτές, προκειμένου να βελτιώσει τις σχέσεις της με αυτά τα κράτη. Το 1956 είχε προγραμματίσει μια περιοδεία με τον Dizzy στην Αφρική. Τον Μάιο του ίδιου χρόνου ο ελληνικός λαός βγήκε στους δρόμους της Αθήνας, διαμαρτυρόμενος σχετικά με την στάση της Αμερικής στο κυπριακό, έτσι έκτακτα συμπεριέλαβε και την Αθήνα ως αφετηρία της επίμαχης περιοδείας. Εν το μεταξύ τα τότε ΜΜΕ, αναρωτιόντουσαν γιατί η αμερικάνικη κυβέρνηση στέλνει τζαζ μπάντες, αντί στρατό.

Το παρόν άλμπουμ είναι καθαρά bebop με τον χαρακτηριστικό ήχο της δεκαετίας του '50. Αντικατοπτρίζει και αναφέρεται σε αυτήν την περίφημη επίσκεψη του Dizzy στην χώρα μας και κυκλοφόρησε ένα χρόνο αργότερα, το 1957. Πρόκειται για ένα σπανιότατο άλμπουμ - διαμάντι και έχει ιδιαίτερη συλλεκτική αξία για μας τους Έλληνες.  

Μην το χάσετε...

Tracklist

1. Hey Pete!

2. Yesterdays

3. Tin Tin Deo

4. Groovin' for Nat

5. Annie's Dance

6. Cool Breeze

7. School Days

8. Stablemates

9. That's All Alan Brandt

10. Bob Haymes

11. Groovin' High

Μουσικοί:

Δυστυχώς πέρα του Dizzy και του Quincy Jones δεν γνωρίζουμε το υπόλοιπο cast. Αν κάποιος από σας το γνωρίζει, ας μας στείλει ένα e-mail...